22 Nisan’ı 23’e bağlayan gece…

Yıl 1920,

Ankara.

22 Nisan’ı 23’e bağlayan gece.

Ankara’nın ayazında uykusuz onlarca insanın

Ve bu insanlara umudunu bağlayan milyonların aklında ve dilinde

Adına “Hürriyet” denen

Bir kelime

Ve 3 hece…

Bozkırın karanlığında

Gökyüzünde parlayan milyarlarca yıldız görülmektedir.

Ve uykusuz kalmış yüzlerce çift gözün sahipleri

Gökyüzünden kayan yıldızlara bakıp

İçinden “Hürriyet” geçen

Dilekler dilemektedir.

Memleketin her tarafından kara haberler geliyor.

Tek tek düşman eline geçiyor vilayetlerimiz.

Bunların içinden

İzmir ve İstanbul en çok içimizi yakan…

Ve bütün bu işgallere sebep

Pay-i tahtta oturup

Kendi geleceği için, memleketin geleceğini satan

Uğursuz ve korkak

Vahdettin Sultan.

Hepimiz

Yolumuzun üstünde kurulan onlarca tuzağı aşıp geldik Ankara’ya.

Ve hazırız her zamankinden de çok bu kez

Bu milletin kaderini ellerimizle yeniden yazmaya.

Erzurum’da ve Sivas’ta da söyledik, Ankara’da yine söyleyeceğiz.

“Türk’e esaret olmaz, beyhudedir çabanız” diyeceğiz.

Sönüyor ışıklar, sönüyor gece ilerlerken tek tek.

Yanıyor karanlığın ortasında

Mustafa Kemal’in odasının ışığı bir tek…

Mustafa Kemal…

Öyle inanıyor ki Hürriyete

Ve öyle inandırıyor ki bizi

Korkmuyoruz Padişahın dağıttığı idam fermanlarından.

Çünkü inancımız tek:

Onun yolunda, onunla birlikte ölmek

Anamızın ak sütü gibi bize helal…

Söndü ışıklar, söndü tek tek.

Mustafa Kemal’in odasının ışığı da sönse gerek.

Ama biliyoruz, ışığı sönse de o uyumuyor.

Mavi gözlerini uzaklara dikmiş.

Elinde sigarası

Türk’ü esaretten kurtarmak için akılında

Yüzlerce, binlerce plan kuruyor…

Yıl 1920.

Ankara.

22 Nisan’ı 23’e bağlayan gece.

Güneş doğmak üzeredir.

Ankara’nın ayazında onlarca insan

Ve bu insanlara umudunu bağlayan milyonlar

Akıllarında ve dillerinde

Adına “Hürriyet” denen

Bir kelime

Ve üç hece

Üzerlerine “Hürriyetin” bir güneş gibi doğacağı

Aydınlık günleri beklemektedir…

Hakan Ş. TELKES