Vazgeçilmez olmak

16 10 2014

Gündem karışık ve  yeterice  sıkıcı bu yüzden biraz geyik takılalım diye düşündüm …

Aslında bir röportaj planlıyordum bu yazım için; ama Cuma günü aşağıdaki düşünceler çıktı işte  bir  Cuma gününün getirdiklerinden..

Önce bir tweet gördüm ,

‘Kendini vazgeçilmez sananlardan vazgeçmek çok keyiflidir ‘

Epey de “like” almış

Sizi bilmem ama ben hep vazgeçilmez olmak istemişimdir.

Annesinin babasının vazgeçilmezi,

Çocuklarının vazgeçilmezi,

Arkadaşlarının  vazgeçilmezi ,

Elbiselerimin en  vazgeçilmez  olması , şimdi de yazılarımın vazgeçilmez olması ,

Ve tabiî ki sevgilimin en  vazgeçilmezi ,

Hadi yalan deyin bana

Hangimiz sizi vazgeçilmez hissettirecek duygularla karşılaşmak istemez ?

O vazgeçilmez olma duygusu değil midir en büyük aşkları ve tutkuları doğuran?

Birbirinin  vazgeçilmezi olmak tadına doyum olmayan bir duygu ..

Ben   kim miyim ?

İnsanoğluyum bir insancığım .. İnsanoğlunun mayasında vardır like almak like like sen biriciksin teksin alkış…

Değil biz insancıklar ,markalar bile en vazgeçilmez benim diye bas bas bağırmıyor mu ?

Vazgeçilmez olmak harika bir duygudur güven verir ,sıcacık sarar sizi her türlü huysuzluğunuzu çeker ben vazgeçilmezimi kaybettim onun vazgeçilmeziydim…

Kısaca sarılın vazgeçilmezinize ve vazgeçilmez olduğunu hissettirin siz de vazgeçilmez oluverirsiniz  çünkü vazgeçilmezlik sevgidir, aşktır kısaca ne kadar vazgeçilmez hissettirirseniz o kadar vazgeçilmez olursunuz ,

Biraz karışık oldu ama anlayan anlar artık …

Sonra Cuma günü  öğlen falandı galiba Pelin’in yazısı ile öğrendim;  genç bir adamın  sosyal medyada paylaşarak  gerçeğe dönüştürdüğü  , toplumsal ve ruhsal nedenlerin etkisi ile kendi hayatına son vermesi eylemini…  Bizden biri Nişantaşlı , Allah rahmet eylesin bu konuda fazla söyleyecek bir sözüm yok;  sadece hayatın bize bir armağan olduğunu düşünüyorum, iyisi ile kötüsü ile.

Armağanın iyisi kötüsü olmaz, bize armağan veren birine ben bunu beğenmedim al geri  diye yüzüne fırlatmanın ne derece doğru olduğu  sorgulanır .

Bunalınca  herkes  düşünür , bazen de dillendirir ölmeyi ‘Yeter’ der artık yaşamak istemiyorum ‘deyiverir  ,aslında bu haykırışın altında benim de farkıma varın ,ben hepinizden çok yaşamak istiyorum yok mudur?

 İyisi ile kötüsü ile hayatı eyvallah deyip tamamlamak da bir görev.

İnancım  bu; dünyaya  gelişimizin  mutlaka bir sebebi ve tamamlamamız  gereken ufacık da olsa görevlerimiz olduğu yönünde…

……..

Cuma İstanbul  ve   akşamları özellikle Nişantaşı’nın  trafiğinin en yoğun ve çekilmez  olduğu  saatler,  artık kendime verdiğim sözlerden birini tutmak için adımlar atmaya başladım ya , bugün erken çıkacağım işten flörtüm ile buluşmaya… OOO KİMMİŞ O demeyin hemen ,  kendimi bildim bileli su ile aram iyidir sudan çıkmak istemem yaz kış ama son yaşadığım travma beni su ile iyice ayrılmaz ikili yaptı, su benim terapi ve mutluluğum.Akşam planım eve erken varıp havuz sefası yapmak yüzmek yüzmek yüzmek …

Ben bu planlar içinde mağazadan çıkma hazırlığımı yaparken kapı çaldı .Oturur beklersin kimse gelmez tam çıkacağım dersin kapı çalar Murphy kanunu…

Kapıyı açtım uzun zamandır görmediğim bir arkadaşım çok da severim kendisini uzunca bir tatilde idi, gezmediği ülke kalmadı,öpüştük falan ‘Çıkıyor musun’ dedi, ‘Evet’ dedim, bir taraftan toparlanırken ayak üstü sohbet ettik.

-‘ Harika görünüyorsun’ dedi , beni yukarıdan aşağıya süzerek ’Son derece dingin , güzel ,toparlamışsın, tatil falan mı yaptın’ ?

  Son derece yorgun görünüyordu ,hatta biraz karışık ,uzun bir seyahatten geri gelmişti .

-Hayır dedim Nişantaşı ve evden başka bir yere gitmedim kısaca bıraktığın noktadayım.

-‘Tatil yapmadan nasıl oluyor bu dinlenmiş hal, hem tatil yapma , çalış çalış , hem bu kadar dingin ol ? diyerek soran bakışlarla  beni süzdü …

İçimdeki muhalif  gıcık yine harekete geçti , oldu bitti bu tatil kavramına karşıya   … gıcık   sen bi sus  ordan  dedim .

Gıcık tatil lafına gıcık ya  dayanamadı başladı döktürmeye …

 -Sor bakalım dedi ,’Kendini de götürmemiş mi tatile ?

‘Götürmüştür ,götürmüştür…  öfkelerini ,kırgınlıklarını ,hesaplaşmalarını ,unuttuğu gülüşleri  valizin bir kenarında kendi ile beraber taşıdı ise eğlenmek ve dinlenmek için geçirilecek süre neye dönmüştür  sor bakalım ‘ diye devam etti gıcığım ,  çoğu yaşadığı  şehri, doğru dürüst  tanımadan ,yaşayamadan koştur koştur bir yerlere koşturuyor sözde dinlence , bu eylemin adı ‘ trafik ve hengame’ olabilir mi acaba ?

‘Sen kendi tatilini anlat’ dedi, gıcığım ’Yaşadığın içsel serüveni, kendinle ,doğayla ,yaşamla ilgili ,su ile yaşadığın aşkı anlat senin sana kattıklarını onun gittiği ülkeler ona katmış mı ?’

Tatil insanın beynindedir, sen eğer kendinle çelişkide isen her yer sana azap olur ,dinlence   değil.

Anlat ona,’Tatil okunmamış bir kitabın sayfalarında ,

balkona çıktığında yüzüne vuran rüzgarın getirdiği  ağacın kokusu ve hışırtısında en çok da içinde yarattığın  huzurda .

Tatil yalnızlığın  o hüzünle ,  sessizliğinin  karışık  deminde ,

hatta aldığın  sağlıklı nefese şükür etmede , o nefes için her an mutluluk duymada  anlat  anlat  dedi içimdeki gıcık heyecanla, ..

Hııı dedim arkadaşım gittiği ülkeleri sıralarken İtalya ,Almanya, oradan Fransa sonra da Bodrum …

İçimdeki gıcık tekrar bir çığlık attı üstelik Bodrum hele temmuz sıcağında ,kalabalık , hiç çekilmez.

‘Ne güzel’ dedim ,arkadaşıma’Ne güzel yerler görmüşsün’ o anlatırken .

Arkadaşım bir taraftan anlatıyor bir taraftan da nasıl bu kadar zayıfladın diye arada devamlı soruyor

Mağazadan çıkarken ,

-Üzüntü etken  ama yüzme tabiî ki diyorum.

Sevgiyle kalın