Heykel yakan kukla…

Bu sahneyi daha önce görmüştük.

Gündüz gözüyle cayır cayır insan yakıyordunuz eskiden.
Gece karanlığında heykel yakıyorsunuz şimdi.
Pardon, arada yaktığınız okullar da vardı
Ve parçaladığınız Türk Bayrakları.
Sizi size anlatırken, size diyecek
“Kukla”dan başka bir şey bulamadım.
Çocukken kukla tiyatrolarında
Kuklacıların oynattığı kuklaları izlerken,
Çocuk aklımızla kahkahalarla gülerdik.
Bugün oynatıcılarının elinde
Ortadoğu sahnesinde kanlı bir oyunda rol alıyor kukla.
Güldürmüyor bizleri, çünkü
Artık hiç birimiz çocuk değiliz.
Geçen gün gece karanlığında Atatürk heykelini yakarken
Kukla olduğunu unutmadan attığın iğrenç kahkahaların hepsi
Kulaklarımızda kukla.
Senin görmediğin ve iplerini elinde tutan elleri
Biz çok çok iyi biliyoruz ve görüyoruz.
Unutma!
Yaktığın ve yakacağın her ateş
Seni de yakacaktır yakmaya çalıştığın şeyle birlikte.
Hala vaktin varken kukla,
Seni ateşe sürükleyen kuklacılarından kurtulmayı dene.
İplerini ellerinde tutan kuklacılara da şunu söyle:
Kuklalar ve kuklacılar, yani siz
Yaktığınız ateşler yandığı kadar varsınız.
Ve hepiniz
Ateş olsanız, cirminiz kadar yer yakarsınız…